www.balet.pl

[Joanna]

Cytat:

I już tak poza tym.........jeżeli teraz nawet czujecie żal, złość czy frustrację to wiedzcie, że to wszystko nauczyciel robi dla waszego dobra, kiedyś mu naprawdę za to podziękujecie. Ja sam byłem na identycznym miejscu jak wy( to nie do wszystkich), i dziś całym sercem dziękuję za to co robiła moja nauczycielka (zresztą to ona mi zaszczepiła fascynację rosją i będąc na emeryturze zaczęła mnie uczyć........nie było miło napewno). I również dlatego pozostanę zwolennikiem rosyjskich metod nauczni

Tak się składa, że nie mam już kilkunastu lat, i potrafię z perspektywy spojrzeć, na moją dotychczasową edukację artystyczną.

Też mi się momentami wydawało, że takie 'zahartowanie' w postaci tyranizującego podejścia wyjdzie na dobre. Bo owszem, dyscyplinę mam, zawsze byłam niespodziewanie zdumiona, jak inni, z ktorymi pozniej sie uczylam, mowili ze czegos juz nie zrobia, bo zmeczeni, bo boli, bo im sie nie chce - ja o tym nawet nie myslalam, bo mialam gdzies przeswiadczenie, ze mi nie wolno, ze nawet jak czuje bol to nie moge o tym glosno powiedziec, tylko mam robic i tyle (wlasciwie: wypelniac powierzone zadania). Ma to swoje dobre cechy, uczy pracowitosci i dyscypliny. Ale ma tez duzo minusow, ktore potem sa wlasciwie nie do przeskoczenia, a ktore ujawniaja sie juz nie podczas nauki 'rzemieslniczej', ze to tak okresle, a wtedy, kiedy trzeba zaczac samemu zajac sie okresolna dziedzina sztuki i tworczoscia. Kazdy szkolony artysycznie ma taki moment, ze juz nie ma nacisku na dokladne uczenie warsztatu, a wspolprace z innymi tworcami, np. rezyserem, choreografem, innymi aktorami/ tancerzami, itd. I wtedy pojawiaja sie schody - bo 'idealny' robot' nie jest tak kreatywny (nawet jesli ma pomysly albo sie przeciw czemus buntuje, to jego naturalna pierwsza reakcja jest 'robienie', wykonanie zadania, a nie klocenie sie o cos), trudniej go 'rozbic', 'zlamac' (tez jest to element ksztalcenia artystycznego - scenicznego).
Mnie np. czesto - czasami nawet do tej pory zdarza sie - towarzyszyl lek, przed tym, aby dana rzecz wykonac dobrze, bo jak nie, to mi sie dostanie (nawet jesli byla wykonana dobrze jak na moje mozliwosci, ale nie wystarczajaco, jak to sobie pedagog wymyslil)...
Mialam pozniej duze trudnosci, aby przestawic sie wlasnie na podejscie kontestujace, bardziej tworcze, podwazajace cos, co juz jest.
I jeszcze jedna rzecz, o ktorej juz wspominalam wczesniej to zrozumienie, ze cwicze dla samej siebie, nie nauczyciela czy kogokolwiek innego, tzw. ze rozwijam sie i dbam o swoj warsztat dla samej siebie, bo wiadomo, ze wystepuje sie dla publicznosci.

I z perspektywy uwazaj, ze znacznie lepiej jest zaczac edukacje, zwlaszcza dzieci, od traktowania, ktore juz na wstepnie wyzwoli w nich kreatywnosc, pozwolic im na popelnianie bledow, ktorych nie beda sie potem bali w przyszlosci (bo jesli boimy sie popelniac bledy, to nigdy nie pojdziemy na przod). Oczywiscie, nie ma to nic wspolnego z luzem czy poblazliwoscia, bo mam wrazenie ze niektorzy widza tylko te dwie strony medalu. Oprocz tego powinno byc konsekwentnie uczone rzemioslo, ale rownoczesnie dbanie o 'ducha', rozwijanie osobowosci i charakteru ucznia - bo to zaowocuje w przyszlosci, i wlasnie w ten sposob mozna oszlifowac perle, a nie krzykiem i niezbyt cenzuralnymi komentarzami.

[Kasia G]

Masz rację Joanno, zalezy co na kogo działa mobilizująco, ale takze jakie takie a nie inne "wytresowanie" w dzieciństwie czy młodości będzie miało skutki i "oddzwięki" w osobowosci i umiejętnosci radzenia sobie u dorosłego juz człowieka-artysty. Wiele zależy od indywidualnych cech danej osoby, ale wiele mozna wypracowac albo zniszczyć i w tym wzgledzie porzadek, dyscyplina tak, ale uczenie kreatywnosci, otwarcie, pozwalanie uczyć sie na błedach daje o wiele lepsze rezultaty. Zastanawia mnie jednak i tym tropem chciałabym powrócić do tematu wątku dlaczego "szkoła rosyjska" została tu sprowadzona tylko do bezdusznego rygoru a nawet tortur psychicznych i fizycznych. Baletowa szkoła rosyjska to nie tylko to, moze podyskutujemy o zachowaniu tradycji, o nienaruszalnosci stylu, o prawdłach kalsyki przeoszonych przez "szkołę Waganowej". Jak sądzicie - na ile w balecie, w jego nauczaniu potrzebne i dopuszczalne sa innowacje, na ile balet klasyczny jednak sie zmienia na przestrzeni lat dzięki nowym pedagogom, jak na tle świata wypada szkoła rosyjska i czy jej konserwatyzm ma wiecej plusów czy minusów?

[Joanna]

Postaram sie odpowiedziec krotko (jak na mnie ) - osobiscie uwazam, ze balet klasyczny rowniez powienien podlegac pewnym zmianom i rozwojowi, aby nie zostac tylko reliktem przeszlosci. Czasy sie zmienialy, zyjemy z innych czasach niz te, w ktorych ksztaltowaly sie zasady tanca klasycznego w choreografiach np. Petipy, posiadamy inna kryteria piekna i sztuki, a nie zapominajmy, ze na owczesne czasy estetyka baletowa byla czyms aktualnym, odpowiednim dla danej epoki. Dzisiaj klasyczne 'Jezioro labedzie' nie spelnia juz takiej funkcji jak kiedys, bo i czasy sie zmienily - dzisiaj mamy za to Forsythe'a, Eka, Kyliana, Ejfmana, ktorzy wnosza jakis 'ferment' do tej sztuki. Zmienila sie funkcja teatru i calej sztuki w ogole, ich istota i rola.
Nie mowie o tym, aby 'spalic Luwr' , ale aby ne zatrzymywac rozwoju sztuki baletowej, dzisiaj wlasciwie mozna powiedziec tanca, bo nie da sie juz chyba rozdzielic wplywu technik wspolczesnych na balet klasyczny.
Na Zachodzie podejscie w ksztalceniu jest wlasnie takie bardziej otwarte - przyszli tancerze klasyczni ucza sie technik wspolczesnych, ucza sie metody Pilatesa, Alexandra, a wiec metod pracy z cialem charakteryzujacych bardzo wspolczesne podejscie. Im bardziej na wschod, tym - moim zdaniem - wiekszy konserwatyzm, powtarzania istniejacych juz form w imie tradycji, takie 'zywe muzeum', ale niekoniecznie 'zywa sztuka' (w zawezonym rozumieniu sztuki tylko do tego, co akutalnie tworzone przez ludzi, i odpowiadajace ich obecnym potrzebom w danej rzeczywistości historycznej, społecznej, itd.).

[milton]

Ja to widzę trochę inaczej. Oczywiste jest to, że balet jak każda dziedzina sztuki się rozwija. I bardzo dobrze. Ale uważam również, że powinny zostać miejsca gdzie są kultywowane tradycje. I na dzień dzisiejszy takim miejscem jest właśnie szkoła waganowej. Dla mnie balet klasyczny nie jest czymś, co musi mieć powiązanie z rzeczywistością. On mnie właśnie pociąga ze względu na jego odrealnienie, kompletne oderwanie od rzeczywistości. Którego celem jest dążenie do piękna absolutnego. Dlatego uważam że istnieć powinny zarówno ośrodki które i kultywują tradycję klasyczną jak i powinna być druga gałąź, która pokazywała by twórczy rozwój (np. neoklasyka typu balanchine i petit). Oczywiście to w kontekście klasyki jako takiej bo już twórczość eka czy kyliana to zupełnie inna sprawa. Faktycznie, style uległy wymieszaniu i dziś już coraz rzadziej można spotkać "czyste" przedstawienia w danym stylu. Tym nie mniej uważam że taki konserwatyzm robi sporo dobrego, i z powodzeniem może występować obok. Na rzecz rozwoju nie należy rezygnować czy umniejszać ( np. z powodu nieprzystawalność do dzisiejszych czasów) roli czystej klasyki ( nie tylko jako system ruchów, ale całego kontekstu i tradycji) W muzyce z powodzeniem egzystują zarówno nurty klasyczne jak i nowoczesne (np w muzyce klasycznej) i nikt nie mówi że bach czy vivaldi nie przystają do dzisiejszych czasów. A klasyka jako taka w kształceniu muzyczny przez wiele lat jest jego wręcz jedynym elementem.

Dlatego podsumowują: dla mnie powinna pozostać również klasyka w formie konserwatywnej, nienaruszonej i nic złego nie ma w tym, że będzie ona kompletnie odrealniona, bo dla mnie właśnie taka powinna być. I świetnie że np. w Rosji właśnie taki balet klasyczny jest kultywowany.

[.:Agga:.]

[milton]

Oczywiście, z punktu widzenia wysiłku fizycznego masz rację. Szkoła muzyczna nie wymaga aż takich poświęceń. Ale nie o to przecież chodziło, ponieważ to jest oczywiste. Chodziło mi raczej o kwestię udziału dziecka w całym systemie kształcenia itd, bo jest naprawdę dużo analogi ( tyle że kształcenie muzyczne trwa znacznie dłużej). Tutaj również trzeba mieć dużą wytrzymałość psychiczną. I nie jest tak że tu się jest codziennie od 6 do 8 godzin a tam kilka razy w tygodniu godzinkę czy dwie. Po pierwsze to zależy czy pójdziesz do szkoły rannej ( jak osb) czy popołudniowej. I wtedy od tej 4 klasy masz podobną ilość zajęć jak w osb. I dokładnie tak samo to rośnie wraz z wiekiem ( ilość lekcji) Tylko w sumie jest jedna zasadnicza różnica.....relacja zajęcia w szkole a ćwiczenia w domu......o ile w osb podstawą jest ćwiczenie na lekcji o tyle w szkole muzycznej jest dokładnie odwrotnie. Na lekcjach się nie ćwiczy (nie powinno tak być ale czasem zdarzają się takie sytuacje). Na lekcja nauczyciel zadaje, tłumaczy jak co wykonać i poprawia błędy. A do tego dochodzą codzienne kilku godzinne ćwiczenia ( tak wygląda rzeczywistość). Oczywiści nie mówię tu prywatnych lekcjach czy nawet ogniskach. Ale w państwowych szkołach tak to wygląda. Są ciągłe zaliczenia i egzaminy (to wszystko jest rozłożone w planie że co półtora miesiąca jest jakieś zaliczenie z instrumentu).
I jeszcze jedno.........po 1 stopniu ( 6 lat) idzie się do drugiego stopnia (też 6 lat i matura wtedy). Ale mimo że są to 2 szkoły to w praktyce ludzie są ci sami. Ja jak poszedłem do 1 klasy II stopnia to w mojej klasie znałem wszystkich. Zmieniają się tylko nauczyciele (też zresztą nie zawsze) ale środowisko zostaje to samo.
Sorry za taki długi off top, ale pewne rzeczy wymagały po prostu wyjaśnienia.

A już całkiem na koniec.........też uważam że balet wymaga nieporównywalnie więcej wyrzeczeń.....ale to już jest akurat truizm

[DariaD14]

Agga wyrazilaś sie abrdzo dobrze nie za ostro. Nauczyciele nie pracują z dziecmu, które nie wykazują chcęci i faktycznie nawet do takich osób nie podchodzą. Robią one w tym samym tempię, ale technicznie są kiepscy i niestety jak nie nauczył sie podstaw w pierwszej klasie to nie ma co od niego wymagac cudów w klasie 3, w której już zaczyna sie duzo dziać-- widac różnice, talenty, predyspozycje i warunki. I dlatego po 3klasie jest tzw "odsiew'.

[aleks]

" obecnie za najlepsza uwazana jest Opera Paryska i jej szkola, i dzisiaj w ogole najlepsze teatry to jeszcze The Royall Ballet i American Ballet Theatre - czyli typowy Zachód. "

W The Royal Ballet tanczy zaledwie 2-3 Anglikow a reszta to Rosjanie,Kubanczycy,Europa Wschodnia, Hiszpanie...
Naucznie baletu w Angielskich osb jest mierzony funtami a nie talentem-tylko bogate snoby moga pozwolic sobie na "Kulture Wyzsza". Waganowa w Anglii? smiech na sali....

[carewna]

Wiecie co akurat jestem po takiej szkole i bylo co bylo(zapalniczki,igly,paznogcie i td,troche tego bylo)
ale teraz mam tak mocna psychike ze zadko komu udaje sie mnie zlamac.
A co do obecnej teorii nauczania dzieci to uwazam ze tez nie jest dobra.
Jednak regor w takiej szkolke musi byc,moze nie az taki ale jednak musi,inaczej zadko jakie dziecko samo z siebie bedzie pilnie pracowac nad soba.

[Bajaderka]

a w jakiej szkole sie uczylas?

[carewna]

Akademia tanca w Doniecku , filia Kijowska.A przed tym panstwowa szkola baletowa

[Scarpia]

Nie kończyłem rosyjskiej szkoły baletowej. Ale mam swoje lata, widziałem i przeżyłem też nie jedno (w tym wiele lat temu wojsko i namiastkę efektu zjawiska zwanego „falą”) i wiem jedno: wszystko ma w życiu swoją cenę. Osoby po takich smutnych przejściach o jakich pisze Carewna mogą mówić „mam mocną psychikę”. Ja myślę jednak, że jest inaczej: raczej jest to psychika przyzwyczajona tak bardzo do bólu, że osoba taka nie umie nawet sobie wyobrazić, że można żyć inaczej, jaśniej, lepiej, weselej, bez ciągłego cierpienia. I owszem cierpienie jest nieodłaczną częścią życia każdego z nas, ale nie jest dobrze gdy staje się sposobem na życie. Jedynym plusem takich „metod wychowawczych” natomiast jest to, że osoba taka potrafi nadzwyczaj efektywnie funkcjonować w ekstremalnych sytuacjach. I to budzi mój podziw i szacunek. Natomiast to co mnie porusza i zasmuca w ich losie to to, że po pierwsze: rzadko udaje im sie wyjść poza ból, ponieważ życie bez niego wydaje im się wręcz nie życiem i po drugie: niebezpieczeństwo tego, że same tak wychowane bedą przenosić ten niedobry model na innych. Raniąc innych myślą że czynia im dobrze i „hartują w boju”, a tym czasem często ich niszczą i zdziwione nawet nie rozumieją dlaczego. Dlatego takim osobom potrzeba wiele miłości, miłości i jeszce raz miłości i to najwyższej próby, prawie idealnej, takiej „biblijnej”, która wszystko przetrzyma, wszystko zniesie... tylko kto z nas ludzi może taką dać. Niektórzy próbują może ofiarować choć jej cząstkę pomimo własnych ułomności. Tylko że... ponieważ to specyficzne forum o siegnę do libretta baletu A.Fodora „Próba”: „Nie zdajemy sobie sprawy z tego, że codziennie ukrzyżowujemy jakiegoś Zbawcę. Każdy z tych wybranych pragnie coś uczynić dla innych, jest zdolny poświecić siebie dla nas.
Co dzień przechodzimy obok nich obojętnie - nie potrafiąc zrozumieć ich pragnienia ulepszania świata ...”

Przeszłości nie da sie zmienić, ale przyszłość tak. Carewnie i innym po smutnych przejściach życzę szczęścia i zrozumienia że wrażliwość i otwarcie przed kimś serca to nie smieszny gest który trzeba odrzucić jako głupią oznakę słabości. Pozdrawiam!

[carewna]

Scarpia,nie znasz mnie i nie masz prawa twierdzic ze zyje tak a nie inaczej!

[Scarpia]

Droga Carewno. Ja nie śmiem twierdzić, że Ciebie znam, ani że znam dobrze inne osoby po podobnie trudnych szkołach, ani to że to ja pojadłem wszystkie rozumy i mam na wszystko wzorowe i jedynie słuszne wytłumaczenie i solucję. („Naprawdę jaka jesteś nie wie nikt...”) Ale jak widzę moja wypowiedź wzbudziła jednak jakieś emocje, tylko dlaczego traktujesz to jako atak i próbę zdefiniowania akurat Twojego życia? Nikt tego tu nie robi. Dyskutujemy tu o tym czy rosyjskie szkoły baletowe działają na korzyść baletu. I ponieważ jest to forum , a więc miejsce spotkania różnych ludzi i różnych poglądów – wypisuję tu także i swój pogląd. A pogląd ten jest taki: na korzyśc baletu: tak – korzystnie, na korzyść człowieka – nie.

Ale bardzo sie cieszę, że jest tu z nami taka osoba jak Ty, bo Twoje doświadczenia i opinie bedą tu zatem podwójnie cenne, skoro jak widać oficjalnie zdeklarowałaś swój pobyt w takiej szkole.
Nie wiem jak inne/inni uczestniczki/uczestnicy tego forum, ale ja jestem ciekawy Twojej szerszej wypowiedzi na temat jej wpływu na Twoje życie. Tylko prosze Cię o jedno: Nie traktuj tej ciekawości jako jakiejś próby złamania Twojej wolnej woli czy czegoś podobnego. Chcesz to napisz, a nie chcesz - to nie pisz.

Życie wcale nie jest sprawiedliwe i czasem jest w nim tak, jak z prezentami: ofiarodawca chce najlepiej i stara sie jak może, a obdarowany tego nie rozumie i często prezent odrzuca lub nawet bezczelnie zwraca. Jak sie wtedy czuje ofiarodawca wie tylko taka osoba, która takie coś przeżyła sama („Przeżyj to sam”). A takim prezentem może być przecież nie tylko jakaś para skarpetek, czy urodzinowa kolacja, ale również miłość, przyjaźń lub choćby zwykłe towarzystwo. I pojawia się pytanie: przecież chciałem/chciałam dobrze więc dlaczego ona/on tak reaguje? Z drugiej strony oczywiscie nie można uszczęsliwiać kogoś na siłę. Tylko że błędów nie robi tylko ten kto nic nie robi.
Pozdrawiam.

[Nena]

[aankaa_baletnica=)]

Nie włącza mi się... pisze, że mam udowodnić, że mam 18 lat, albo więcej....
co do jest za cholerstwo??!!

[Gość]

to jest film, który mogą obejrzeć tylko zarejestrowani użytkownicy YouTube. więc jeśli chcesz zobaczyc - po prostu sie zarejestruj

[aankaa_baletnica=)]

no, oglądnęłam
ślicznie te dziewczyny ćwiczą... ale ciekawie wygląda ich posiłek... ogórki i pomidory... szkoda, że nie rozumie co tam mówią...

[Anna-Maria]

W baletówce powinno być tak jak u nas - porządny rygor i dyscyplina, a jak się nie podoba to wylot.
Rozumiem że jest ciężko, nam też było - czołgać się pod drutem kolczastym, który miał kilkanaście cm. wysokości ;- )

Uważam jednak, że kilkuletnie dzieci nie powinny być wystawiane na takie próby, na próby uksztaltowania charakteru.
Nie ten czas. Ono samo zadecyduje, gdy będzie gotowe.
Nie można dziecka zmuszać do pewnych czynności.
To się naprawdę może źle skończyć dla jego psychiki.
Takie niby kształtowanie charakteru w wieku 9-ciu czy iluś tam lat, jest dla mnie śmieszne.
Kształtować chatakter to może sobie pozwolić nastolatek, przechodzący okres buntu.

[Scarpia]

[carewna]

Scarpia a czy Ty wiesz ile pokaleczonych dusz i cial jest po Polskich szkolach?
Nie mozna oceniac czegos tylko slyszac czyjes opowiesci.Ta sama historie kazdy moze opowiedziec po swojemu i niby bedzie opowiadac o tym samym a jednak bedzie to inna bajka.Trzeba to odczuc na wlasnej skurze,a potem krytykowac.Bo tez krytykowac jest najlatwiej.
A co do Polski i Europy,hmm to wydajemi sie ze nie na tym forum
bo tez daleko jeszcze Polsce do Europy

[Anna-Maria]

Polsce wszędzie daleko.

[Scarpia]

1. Pewnie, że na wózek ze zwyrodnionymi stawami można trafić nie tańcząc. Stracić zdrowie psychiczne też można i bez kontaktu z wypaczonymi pedagogami. To jasne jak słońce. Mi chodzi o to, że nauka i uprawianie sztuki tańca ma służyć człowiekowi, i ma go budować i cieszyć a nie degenerować ani być źródłem diabelskiego wyładowania własnych nieszczęść i frustracji przez zwyrodniałych pedagogów.
2. Z tym odczuwaniem na własnej skórze to byłbym ostrożny, bo jak mówi powiedzenie: "Lekarz nie musi zapadać na wszystkie choroby, aby móc je dobrze leczyć"
3. Czy się to komuś podoba czy nie Polska była, jest i zawsze będzie częscią Europy A to że historię w Polsce mieliśmy przeważnie smutną, co jest przyczyną wielu niedomagań w kraju i daleko odbiegajacych standardów bytowo-socjanych w porównaniu z jej częścią zachodnią nie ma tu absolutnie nic do rzeczy.
Pozdrawiam!

[carewna]

Scarpia Wysłany: Pon Kwi 23, 2007 4:39 pm Temat postu:

1. Pewnie, że na wózek ze zwyrodnionymi stawami można trafić nie tańcząc. Stracić zdrowie psychiczne też można i bez kontaktu z wypaczonymi pedagogami.

Chyba rozmawiamy w roznych jezykach

[aankaa_baletnica=)]