www.balet.pl

[Czajori]

Proponuję osobny wątek dla tych wszystkich osób, które przychodzą na forum pytać o rady przed rozpoczęciem nauki w szkole baletowej lub uczestnictwem w pierwszym w życiu kursie tańca. Ponieważ jak widać po popularności takich wątków, wszyscy jesteśmy ciekawi wrażeń nowicjuszy po pierwszej styczności z baletem, może załóżmy temat, gdzie będą mogli opisywać, co im sie podobało, co zdziwiło, itp.? Poza tym, osoby wracające do baletu po dłuższej przerwie (np. wakacjach tez mogłyby sie dzielic uwagami na temat nowości w dotychczasowej "karierze"
Nie wiedziałam tylko, gdzie taki wątek umieścic, wrzuciłam go więc tutaj i liczę na trafną interwencję Administracji

[sisi]

najlepiej w "szkole baletowek" - po to jest, między innymi.

[Tranquility]

temat przniesiony przez administratora

[Czajori]

Bardzo dziękuję, Tranquality
Prosimy więc o wrażenia z pierwszych zajęć

[Marysia W]

No to może ja zacznę.
Opowiem o tym, kiedy pierwszy raz przyszłam do szkoły baletowej.
Strasznie się bałam, te wszystkie sale, korytarze i przejścia. Ręczniki, szafki itp... Naszczęście pomogła mi p. Tamara, umieściła mnie "gdzie trzeba". I zaczęły się lekcje. Starałam się wykonywać wszystkie ćwiczenia poprawnie, ale nie zawsze to mi się udawało. Przy barre'u było już nieco łatwiej, ale nie wykonywałam ćwiczeń. Stałam tylko, z wciągniętym brzuchem, pachwinami i pupą, z długą szyją i złączonymi piętkami. Trochę się mniej bałam, a po godzinie, to już prawie w ogóle. Zajęcie, choć wyciskały ze mnie siódme poty, były fajne, i bardzo mi się podobały. Teraz już w poniedziałek nie będę taka zdenerwowana. Najgorszy jest ten "pierwszy raz", a potem to idzie juz z górki, bo większość rzeczy jest już znajoma.
To była moja pierwsza stycznośc z SB.

A co myślicie o tym, żeby założyć temat o historiach- czyli jak się zaczęła wasza przygoda z tańcem? Pierwsze zajęcia baletowe, itp., aż do teraz.
Co o tym myślicie?
_________________
Pozdrawiam najlepiej jak mogę-
Marysia W- Taniec czyni nas bogatymi w duchu- piękny cytat... Ech...

[aankaa_baletnica=)]

ja nie pamiętam mojej pierwszej lekcji, bo miałam wtedy 4 lata.....

[Czajori]

Ja pamiętam moja pierwszą lekcję, bo byłam nią rozczarowana Miałam sześć lat i marzyłam o szkole baletowej, a poniewaz mieszkam w tzw. wielkim mieście, szczęśliwie o dość znacznej renomie tanecznej, było to marzenie łatwe do zrealizowania.
Na pierwsze zajęcia poszłam w niebieskim ubranku gimnastycznym i czerwonych enerdowskich baletkach, bo z jakiegoś dziwnego powodu nie informowano rodziców, w co dzieci mają byc ubrane ( a człowiek myślałby, że to podstawa)
Byłam bardzo zawiedziona tym, że niczego nowego się nie nauczyłam, bo całe zajęcia polegały na bieganiu w kółko i rzucaniu piłki do koleżanek, a na koniec pani uczyła nas piosenki "Najłatwiejsze ciasto w świecie", którą juz znałam (pamiętacie ją? .
Nastąpił nagły zwrot akcji i nie zniechęciłam się do baletówki, bo przeniosłam się do równoległej grupy, gdzie już wszystko było tak, jak trzeba - muzyka poważna i ćwiczenia przy drążku

[Paula]

Moje pierwsze zajęcia...to było tak dawno...to nie była typowa klasyka bo jak pierwszy raz weszłam na salę to miałam 6 lat, tylko rytmika. Niewiele pamiętam, ale wiem że dobrze się bawiłam, jak małe dziecko po prostu :)

[yvonne]

Ja miałam jakieś 4 lata.Mieszkałam wtedy w Gdyni.Mama zaprowadziła mnie na zajęcia.Weszłam do sali ostatnia (chyba się spóźniłyśmy,bo wszystkie dzieci już siedziały obok pani na podłodze).Tanecznym krokiem podbiegłam do pani i...usłyszałam głośny śmiech dzieci i wcale nie tajone okrzyki:"ONA MA "WYWROTKI", PATRZCIE,W "WYWROTKACH" PRZYSZŁA!".Nie miałam pojęcia co to "wywrotki".Ale pani wyjaśniła mi,że to śliskie kapcie, takie właśnie jak moje.A pozostałae dzieci miały baletki .Usiadłam i za nic nie ruszyłam się z miejsca do końca lekcji.Nigdy tam nie wróciłam.
CAŁE TO ZDARZENIE pamiętam bardzo wyraźnie i ze szczegółami (nawet to,że byłam w idiotycznych rajstopkach i bez spódniczki co było dodatkowym obciachem).A mamie powiedziałam dopiero po trzydziestu latach.

[Czajori]

Potwierdza się moja teoria, że powinno sie udzielać dokładnych informacji, w co ubierać się na zajęcia baletowe.
A powiedz, yvonne, jakich spódniczek wymagali od Was? Bo od nas np. wymagali białych, tiulowych, a w późnosocjalistycznej PRL tiul był chyba mocno deficytowy, bo wszystkie miałyśmy spódniczki kombinowane z welonów ślubnych mam lub firanek babć Tylko marta R. miała prawdziwe tutu, przywiezione bodajże z NRD, i wszystkie jej zazdrościłyśmy

[yvonne]

Nie wiem.Byłam tak ogarnięta poczuciem poniżenia ,że więcej tam już nie poszłam!Pamiętam za to aż za dobrze te granatowe rajtki ze szwami!

[muszelka]

Yvonne, Twoja historia o "wyrotkach" coś mi przypomniała.
Przyszłam z Mamą pierwszy raz do ogniska baletowego, aby zapisać się na zajęcia. Grzecznie czekałam, gdy moja przyszła Pani od baletu rozmawiała z Mamą na mój temat. Bardzo się denerwowałam i znalazłam sobie zajęcie. Były tam takie małe schodki i sobie po nich schodziłam i wychodziłam, próbowałam utrzymac równowagę na ich krawędzi. ( dziwne dzieci maja pomysły ) Wszytsko było by dobrze, gdyby nie mój ciężki plecak szkolny, bo mnie przeważył i upadłam na plecy Wyobrażacie sobie przy mojej pani od tańca! Byłam załamana.. Nic mi się nie stało, bo schodki były tylko dwa. Ale to była totalna kompromitacja. Myślam, że mnie nigdy nie przyjmą do ogniska.
Na szczęście się myliłam. Dlatego tez mam uraz do "wywrotek" - rodzajów kapci szkolnych i wszelkich innych brrr...

[Esmeraldas]

Witajcie . W przeciwieństwie do was, naukę tańca zaczęłam bardzo późno - w wieku 14 lat, a pierwszą lekcję miałam....2 dni temu, w Szkole Baletowej państwa Abesadze we Wrocławiu. Zwykła kamienica, z początku wydaje się - nic specjalnego. Ale najbardziej uderzyło mnie jedno, nie wiem czy ktoś może ma takie odczucia - w sali baletowej gra muzyka, wielkie lusstra, drążki dookoła i malutkie łabędzie w różowych sukieneczkach przebiegające zwiewnie po sali - a za otwartym oknem wszystko toczy się tym samym, codziennym i nudnym rytmem, słychać nonstop klaksony samochodów, krzyki dzieci, przejeżdżające tramwaje - ludzie idą, nie zastanawiają się szczególnie nad niczym ważnym. Byłam tak -zdenerowowana -podekscytowana?- że zapamiętałam najlepiej ten kontrast. Pisałyście tu o wpadkach z ciuszkami - na szczęscie mnie to nie spotkalo, mialam na sobie zielony t-shirt, czarne spodenki, biale skarpetki w kolorowe kwiatki różowe frotki na kędzierzawych dwóch kitkach...Nikt nie miał nic przeciwko, wiem - wyglądałam troszke komicznie (tym bardziej, ze nie jestem najchudsza) w porównaniu z dziewczynami w czarnych body i bialych baletkach. Poznalam niektóre kolezanki - są bardzo mile, p. Ałła (nauczycielka) jest bardzo surowa i duuuuzo krzyczy - ale bardzo ją polubiłam, dowiedzialam sie tesh ze mam ladne stopy itp. Mysle, ze lepszej pierwszej lekcji nie mozna sobie wyobrazić, naprawdę - czysta przyjemność, gdyby nie to, że po lekcji jeszcze skowronki mi dookoła głowy latały i prawie wpakowałam się pod tramwaj . Dziękuję bardzo Maciejce - za pomoc w spełnianiu chyba największego marzenia mojego zycia .

[Monia]

Ja pierwszy raz na balet poszłam w wieku 3.5 lat... pierwszy wrażenie był bardzo dobre... w pewnym okresie miałam wiele "ale":P ale teraz jestem baaardzo zadowolona, że DOTRWAŁAM:D teraz jest super

[Bajaderka]

Ja poszłam na balet w wieku 3 lat, więc za bardzo nic nie pamiętam, pamiętam tylko, że Pani powiedziała mi, że mam bardzo ładny.....pierścionek z późniejszego czasu pamiętam przede wszystkim ja mną, rzucali, podrzucali, a na próbach- jak spadałam przy tym podrzucaniu i na następne zajęcia przychodziłam cała poobijana, jednak to mnie nie zniechęciło do tańca- jak widać

[Monia]

Ja pamiętam jeszcze połamane drążki, przy których były max 2 ćwiczenia, a reszta to wygłupy na środku sali teraz niewyobrażam sobie zacząć lekcji bez całej ułożonej seryjki ćwiczeń jak ja to uwielbiam

[Bajaderka]

ja tez to dokładnie pamiętam, a i jeszcze ten, to te kubeczki do picia "jednorazówki" w kostiumach zeby brode wysoko trzymać....

[Monia]

Kubeczki, woreczki, objadanie się na naszych oczach...hehe

[Ladybirt]

Ja pierwsza lekcje tańca wspominam... no hmm jako wielkie przerażenie. Miałam 10 lat i doszłam do grupy w środku roku, wiec dziewczynki znały już kroki rozgrzewki itd, a ja nie! Pamiętam, że chciało mi sie płakac, ale wytrzymałam i zostałam do dziś.

[asias]

Ja na moje pierwsze zajecia poszlam w wieku jakichs 7 lat, czy cos w tym stylu. Tez przyszlam jakos tak nie na poczatku roku i czulam sie okropnie, bo wszystkie dziewczynki byly w identycznych strojach, a ja w normalnym stroju gimnastycznym (na szczescie byla wtedy tez moja siostra i ona tez byla tak samo jak ja nieprzygotowana).

[Marysia W]

No a co ja mam powiedzieć?
Ja doszłam w drugiej klasie.

[Monia]

Ja też nie doszłam na początku roku tylko w styczniu...ale na ogół moje pierwsze zajęcia wspominam nie naj gorzej

[Bajaderka]

ja pamietam jak Monika weszła na sale i wchodzi nauczycielka, a monika: EJ,DOMA KTO TO JEST?? - z takim przerazeniem sie to pytala ze ja lałam chyba z 10 min. z niej!!

[Monia]

Hehe...możliwe, ale ja tego nie pamiętam:P

[raisa]

Ja zaczęłam chodzić na zajęcia dość póżno w wieku 6 lat
Pamiętam na początku byłam wystraszona i nie wiedziałam
co robić. Na szczęscie wtedy byłam z siostrą i koleznkami (tylko
ja z tej grupy chodziłam do końca tych zajęć).