www.balet.pl

[forum.balet.pl]

LEONID MIASSIN

Tancerz, choreograf. Był typem tancerza charakterystycznego, co rzutowało na jego choreografie. Uczeń Enrico Cecchetti’ego. Skończył moskiewską szkołę baletową, tańczył w Teatrze Bolszoj (Moskwa). W latach 1913-1921 współpracował z Ballets Russes. Debiutował w 1914 roku w balecie „Legenda o Józefie” (chor. M. Fokin, muz. R. Strauss). Jego debiutancką choreografią była „Zorza polarna” (1915) do muzyki Rimski-Korsakow’a - balet nawiązujący do folkloru rosyjskiego. Po 1921 roku współpracował z różnymi zespołami. W latach 1924-1928 powrócił do Ballets Russes. Po 1929 współpracował z byłymi tancerzami Ballets Russes - zespołem Pułkownika de Basila (tzw. Ballets Russes de Monte Carlo) w latach 30’, Ballets de Monte Carlo w latach 1938-1942. Po II wojnie światowej współpracował z zespołami europejskimi: Sadler's Wells Ballet, Ballet de Champs-Élysées oraz American Ballet Theatre (1942-1943).

Cechy charakterystyczne choreografii:
 ścisłe zespolenie tańca z muzyką
 wyraziste przedstawianie charakterów, typów postaci
 technika: bazą technika tańca klasycznego z wplecionymi krokami zaczerpniętymi z tańców charakterystycznych i wzbogacone własnymi stylizacjami (np. w balecie „Trójkątny kapelusz”)
 stylizacje rosyjskich tańców ludowych (np. balet „Zorza polarna”)
 elementy commedi delle’arte (np. balet „Pulcinella”)
 elementy akrobatyki
 kroki zaczerpnięte z tańca rewiowego
 stosowanie eurytmii (eurytmia - naśladowanie ruchem dźwięków)
 tzw. balety konstruktywistyczne - zawierające ruchy i gesty naśladujące robotników w fabrykach (np. balet „Stalowy krok”)

W latach 30’ wprowadził nową formę spektaklu: balet symfoniczny (układy ruchowe odzwierciedlają strukturę muzyczną).
Zrezygnował z fabuły, akcji dramatycznej - zastąpił ją uosobieniem (personifikacją) pojęć abstrakcyjnych (np. balet „Choreatorium” do muzyki Johannes’a Brahms’a).

W 1917 stworzył balet „Parada” - muzyka: Eric Satie, libretto: Jean Cocteau, scenografia: Pablo Picasso (kubistyczna, łamiąca wszelkie konwencje; źle przyjęta przez publiczność). Balet był parodią jarmarcznych pochodów połączonych z występami cyrku. Swoje numery prezentowały charakterystyczne postacie:
 Prestidigitator (kostium Chińczyka)
 Para Akrobatów
 Amerykańska Dziewczynka
 Menadżerowie (kostiumy typowo kubistyczne)
 Koń (dwóch tancerzy)
Scenografia - kostiumy były bardziej fragmentami dekoracji, czyniły z tancerzy elementy wyposażenia sceny.
Muzyka - tzw. konkretna (zamiast dźwięków instrumentów lub śpiewu wykorzystuje się realne dźwięki, np. dźwięki przyrody, odgłosy fabryczne, dźwięki ruchu ulicznego, przypadkowe głosy ludzkie)

W 1919 na zamówienie Diagilewa powstał „Trójkątny kapelusz” („Trójgraniasty kapelusz”) - muzyka: Manuel de Falla, dekoracje: Pablo Picasso. Na premierze (Londyn, 22 VII 1919) wystąpili: Tamara Karsawina, Leonid Miassin, Leon Wójcikowski. Miassina tańców hiszpańskich uczył Felix Fernandez (cygański nauczyciel tańca). Balet odniósł ogromny sukces, cieszył się wielką popularnością ze względu na doskonałe zestrojenie choreografii, muzyki i dekoracji oraz żywą akcję. Występujące postaci były groteskowe, bardziej aktorskie niż taneczne (cecha charakterystyczna baletów Miassina) - np. postać Korrygidora. W balecie tym pojawiają się partie wokalne (śpiew dochodzący spoza sceny). Najsłynniejsze fragmenty to: farucca Młynarza, jota finałowa.

Również w 1919 Miassin stworzył balet „Sklepik fantastyczny” - muzyka: Gioachino Rossini i Ottorino Respighi, scenografia: André Derain (fowista). Kolejne sceny baletu przedstawiały taniec poszczególnych, charakterystycznych postaci.


są to natatki z lekcji, więc mogło się wkrać kilka błędów...
Gość

[Nati]

przepraszam ze tu piszę, ale chciałam spytać czy i MIASSIN i MIASIN jest poprawnie???